Jodi Picoult, Jak z obrazka

Wiele osób pisało, że Jak z obrazka jest inna od pozostałych książek Jodi Picoult. Do tej pory czytałam jedynie Deszczową noc (recenzja pojawiła się w czerwcu) i książka mi się nie podobała. Dałam autorce jeszcze jedną szansę.

Fotografia niewyraźna, bo wypożyczona z biblioteki książka jest zafoliowana, a nie mogłam zdjąć okładki, bo nie chciałam ryzykować zniszczenia.

Rzeczywiście Jak z obrazka jest inne. Podoba mi się, że z kata nie robi się ofiary jak w Deszczowej nocy. Książka opowiada o Cassie, która z pozoru jest szczęśliwą żoną Alexa, gwiazdora z Hollywood, oraz spełnioną zawodowo kobietą pracującą jako antropolog i mającą na koncie spektakularny sukces naukowy. Pozory często mylą. Podobnie jest w tej książce, bo w zaciszu domowego ogniska, gdy pracownicy opuszczają dom, to Aleks bije żonę. Cassie poznajemy, gdy budzi się sama na cmentarzu i nic nie pamięta, nawet tego kim jest ani jak się nazywa. Autorka porusza ważny i często przemilczany problem przemocy fizycznej w rodzinie. Książkę czyta się dobrze i szybko. Fanom Jodi Picoult polecam, innym osobom w sumie też, choć fanką pisarstwa autorki nie zostanę.