.

.

niedziela, 21 września 2014

Wyśmienity pulled pork

O tym daniu przeczytałam przypadkiem, gdy przeglądałam blog chillibite. Przepis mnie zaintrygował, skopiowałam go sobie i zapisałam w wirtualnym spisie potraw do przetestowania. Na jakiś czas o nim zapomniałam, ale ostatnio znowu zaczął mi chodzić po głowie. Lubię celebrować niedzielne śniadania, więc postanowiłam poeksperymentować. Mąż kupił 1,5 kilogramowy kawał łopatki i zabrałam się za przygotowania. Bazowałam na przepisie z powyższego bloga, ale dałam inne przyprawy, podaję wersję zmienioną.
 
PULLED PORK
 
1,5 kg łopatki
 
Zalewa:
2 litry wody
130 g soli ( dałam część morskiej, a resztę zwykłej)
50 g brązowego cukru
1 łyżeczka wędzonej papryki
pieprz czarny mielony
pieprz ziołowy
3 liście laurowe
1łyżeczka suszonej bazylii.
 
Składniki zalewy wymieszać, ja lekko ją podgrzałam, by aromaty stały się silniejsze. W przestudzoną zalewę włożyłam mięso i odstawiłam do lodówki na 4 godziny. Powinno się dłużej macerować, ale u mnie nie udało się inaczej. Po wyjęciu z marynaty posmarowałam emaliowany pojemnik olejem rzepakowym, mięso osuszyłam i obsypałam przyprawami: solą, pieprzem czarnym i ziołowym, kurkumą, papryką wędzoną, czosnkiem i bazylią. Przykryłam i wstawiłam do nagrzanego do 100 stopni piekarnika na funkcję z termoobiegiem. Mięso wstawiłam do piekarnika o 22:00,  nastawiłam sobie budzik na 6:00 i poszłam spać. Wstałam, nakarmiłam i wyprowadziłam psa i podkręciłam piekarnik do 130 stopni. Po godzinie pieczenia w tej temperaturze, zdjęłam pokrywę i trzymałam mięso jeszcze około 40 minut, a w połowie tego czasu obróciłam łopatkę. Po wyciagnięciu mięso odpoczywało 20 minut, dłużej nie wytrzymała, bo byłam za bardzo głodna. Przed podaniem mięso zostało "wyczesane" czyli widelcem podzielone na małe kawałki. Podane z żytnim pieczywem, masłem/majonezem i korniszonem.
 
 
Mięso wyszło obłędnie pyszne. Rozpływało się w ustach, było bardzo aromatyczne i po prostu perfekcyjne. Kanapki wyjątkowe, dawno nie jadłam tak świetnych. Pulled pork wprowadzam do mojego menu, ale z powodów ekonomicznych często nie będę go robiła. W takich momentach żałuję, że nie mam piekarnika na gaz, bo jednak jest tańszy niż prąd... Przepis będzie na moim stole szykowany na wyjątkowe okazje. Najfajniejsze jest to, że mięso się piecze, gdy ja śpię :) Wspaniała sprawa.
 
 
 

16 komentarzy:

  1. mniam! nigdy nie jadłam ale wygląda super!

    OdpowiedzUsuń
  2. Wygląda ciekawie i kusząco... chciałoby się spróbować.

    OdpowiedzUsuń
  3. Widzę na drugim zdjęciu, że ręce same się wyciągają po jedzenie. ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fakt jeszcze nie zdążyłam zrobić zdjęcia zanim nie zaczęliśmy posilku

      Usuń
  4. Dobrze, że mi o tym przypomniałaś. Jadłam raz jeden i bardzo mi smakowało, ale kompletnie o tym zapomniałam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Warto sobie odświeżyć ten pomysł, na kanapki idealne

      Usuń
  5. Muszę spróbować :-) Pozdrowienia!

    OdpowiedzUsuń
  6. Az mi slinka pociekła z ust, slicznie wygląda na tym stole, aż widac, że wszyscy się na nią rzucają. Ledwie fotograf nadążył upamiętnic ten przysmak na kliszy. Pozdrawiam serdecznie Beata

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fakt zdjęcie było robione w pośpiechu :) nie da się ukryć :)

      Usuń
  7. oooh! wygląda smakowicie! wiele bym dała żeby skosztować!

    OdpowiedzUsuń