Michalina Olszańska, Dziecko gwiazd Atlantyda

Widzicie ten uroczy przedmiot w motyle? To pokrowiec na książki autorstwa Sabinki. Dzięki niemu mogę już swobodnie, bez wyrzutów sumienia i zaginania okładek nosić książki w torebce, zabierać w podróż, na wakacje, dokądkolwiek mi się zamarzy. A tom nie będzie zniszczony, bo chroni go gruba warstwa materiału. Sabinka miała genialnie praktyczny i urzekający piękny pomysł na gadżet, który jest niezbędnikiem każdego nałogowego czytelnika. Używam go od niedawna, ale już nie wyobrażam sobie bez niego życia. Zdecydowanie polecam wszystkim. 

Pierwszą książką noszoną w moim pokrowcu było Dziecko gwiazd Atlantyda.Któż nie słyszał o legendarnej, a nieistniejącej obecnie, Atlantydzie? Michalina Olszańska ubrała tę historię w słowa i przedstawiła własną, arcydokładną i ciekawą wizję Atlantydy na chwilę przed jej zniknięciem z powierzchni ziemi. Jestem pod ogromnym wrażeniem wybitnego talentu pisarki. Cały czas wprost nie mogę uwierzyć, że tak monumentalne i wybitne dzieło stworzyła ledwie piętnastoletnia dziewczyna. Olszańska ma fenomenalną i unikatową wprost umiejętność władania słowem. Mistrzowsko buduje zdania, opisy, dialogi. Perfekcyjnie prowadzi akcję i dozuje napięcie. Pisarka ma niesamowitą wyobraźnię. Olszańska nie pisze, że na przykład pada deszcz, ale:

" Nagle Mihna poczuła na czole zimną kroplę deszczu, która spłynęła wolno po jej twarzy jak łza, by zatrzymać się na ramieniu i tam pozostać... Następna spadła na dłoń księżniczki, mieniąc się na niej jak najpiękniejszy kryształ. Do czasu, gdy trzecia kropla rozbiła ją i rozproszyła na wszystkie strony. Z czasem kropel zrobiło się więcej, jedna po drugiej obmywały to policzek Mihny, to jej szyję, spadając coraz częściej i częściej, aż w końcu wielka ołowiana chmura nie wytrzymała pod ciężarem deszczu i pękła, wylewając na świat imponującą ścianę wody, która niczym inwazja niebiańskich łez dotarła na ziemię, zamieniając ją w jedną wielką, płynącą rzekę."

Michalina Olszańska posiada zdolności literackie, jaki mógłby jej pozazdrościć niejeden starszy od niej pisarz. Takich talentów wiele się nie rodzi. Takie książki warto kupować, warto czytać. Takie dzieło pozwala delektować się pięknym językiem. Taka książka pozostanie w Was długi, szybko o niej nie zapomnicie. 

Główna bohaterka, księżniczka Mihna, otrzymuje od losu ważną misję ratowania swego państwa. Poznajemy ją jako szczęśliwą córkę króla miło spędzającą czas i zachwycającą się Atlantydą, potem okazuje się, że nieszczęśliwie ginie król i następca tronu, a nowym władcą zostaje kompletnie do tego nieprzygotowany nastolatek. Od tego momentu państwo nieuchronnie zaczyna zbliżać się do przepaści, już nic nie jest takie jak dawniej. Co istotne to książka promuje wartości takie jak patriotyzm, miłość, wierność, uczciwość. Zdecydowanie powinna być bardziej popularna niż modne ostatnio książki o wampirach i innych tworach. Tutaj także jest niemało fantastyki, ale niebanalnej, oryginalnej, wartej poznania. Jestem książką ZACHWYCONA i URZECZONA stylem autorki.